ΔΑΠ, ΠΑΣΠ ΚΑΙ ΟΙ “ΑΛΛΟΙ”

Η περίοδος που διανύουμε, είναι ιδιαίτερα κρίσιμη. Οι εκλογές κατέδειξαν την αποστροφή του κόσμου απέναντι στα κυβερνητικά κόμματα. Η κυβέρνηση παρουσιάζεται πάντως αποφασισμένη να προχωρήσει σε νέα επίθεση ενάντια στην νεολαία και τους εργαζόμενους. Με την μεταρρύθμιση Διαμαντοπούλου θα επιχειρήσει να περάσει τη πολιτική του μνημονίου στις σχολές. Σε τούτη τη συγκυρία ο ρόλος των παρατάξεων ΠΑΣΠ και ΔΑΠ είναι συγκεκριμένος. Προσπαθούν να εμποδίσουν την διεξαγωγή των γενικών συνελεύσεων και γενικά κάθε διαδικασίας που μπορούν να οδηγήσουν στην ανασύνταξη του φοιτητικού κινήματος. Και το κάνουν με κάθε μέσο. Στην Ιατρική μετά από μια μαζικότατη συνέλευση όπου οι ΠΑΣΠ, ΔΑΠ, ΜΑΣ προσπάθησαν να αποτρέψουν, η ΔΑΠ επιχείρησε να αρπάξει τα πρακτικά, ενώ η ΠΑΣΠ αρνήθηκε να σφραγίσει την αγωνιστική απόφαση του συλλόγου (πλαίσιο Αριστερή Ενότητα-ΕΑΑΚ). Στη σημερινή κατάσταση οι συνελεύσεις δεν είναι δεδομένες, χρειάζεται μάχη για να γίνουν και αυτή τη μάχη τη δώσαμε και ευτυχώς την κερδίσαμε. Όποιος δεν καταλαβαίνει το νόημα της αντιπαράθεσης με την αντιδραστικές δυνάμεις σήμερα, δύσκολα θα συμβάλλει θετικά στην εξέλιξη του φοιτητικού κινήματος.

37 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ

37 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου του ’73 και το μεγάλο αγώνα των φοιτητών ενάντια στη χούντα του Γ. Παπαδόπουλου έχουμε πολλά να θυμηθούμε, να σκεφτούμε και να διδαχτούμε. Τότε οι φοιτητές του Πολυτεχνείου τόλμησαν να δώσουν και τη ζωή τους για την ελευθερία τους και την ανεξαρτησία της χώρας. Συνθήματα όπως ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ-ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ και ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι αυτά που έδωσαν το στίγμα της εξέγερσης. Οι φοιτητές και ο λαός του Πολυτεχνείου ξεσηκώθηκαν επιταχύνοντας την πτώση του καθεστώτος της χούντας.