12/11/10

ΔΑΠ, ΠΑΣΠ ΚΑΙ ΟΙ “ΑΛΛΟΙ”

Η περίοδος που διανύουμε, είναι ιδιαίτερα κρίσιμη. Οι εκλογές κατέδειξαν την αποστροφή του κόσμου απέναντι στα κυβερνητικά κόμματα. Η κυβέρνηση παρουσιάζεται πάντως αποφασισμένη να προχωρήσει σε νέα επίθεση ενάντια στην νεολαία και τους εργαζόμενους. Με την μεταρρύθμιση Διαμαντοπούλου θα επιχειρήσει να περάσει τη πολιτική του μνημονίου στις σχολές. Σε τούτη τη συγκυρία ο ρόλος των παρατάξεων ΠΑΣΠ και ΔΑΠ είναι συγκεκριμένος. Προσπαθούν να εμποδίσουν την διεξαγωγή των γενικών συνελεύσεων και γενικά κάθε διαδικασίας που μπορούν να οδηγήσουν στην ανασύνταξη του φοιτητικού κινήματος. Και το κάνουν με κάθε μέσο. Στην Ιατρική μετά από μια μαζικότατη συνέλευση όπου οι ΠΑΣΠ, ΔΑΠ, ΜΑΣ προσπάθησαν να αποτρέψουν, η ΔΑΠ επιχείρησε να αρπάξει τα πρακτικά, ενώ η ΠΑΣΠ αρνήθηκε να σφραγίσει την αγωνιστική απόφαση του συλλόγου (πλαίσιο Αριστερή Ενότητα-ΕΑΑΚ). Στη σημερινή κατάσταση οι συνελεύσεις δεν είναι δεδομένες, χρειάζεται μάχη για να γίνουν και αυτή τη μάχη τη δώσαμε και ευτυχώς την κερδίσαμε. Όποιος δεν καταλαβαίνει το νόημα της αντιπαράθεσης με την αντιδραστικές δυνάμεις σήμερα, δύσκολα θα συμβάλλει θετικά στην εξέλιξη του φοιτητικού κινήματος.

Στους Μηχ/Μηχ ως Αριστερή Ενότητα και με δεδομένη την απουσία ΔΣ (με αποκλειστική ευθύνη της ΕΑΑΚ) κινηθήκαμε για τη συλλογή υπογραφών για συνέλευση τη Πέμπτη 4/11. Από την Τετάρτη και ενώ οι υπογραφές ξεπέρασαν το απαιτούμενο όριο οι ΠΑΣΠ και ΔΑΠ έκαναν προσπάθεια να αποτρέψουν τη διεξαγωγή της με το πρόσχημα ότι δεν θα έχει κόσμο, ότι δεν έχουμε Δ.Σ. κ.τ.λ. Η λυσσαλέα αντίδραση των ΠΑΣΠ ΔΑΠ μας πείσμωσε και μας έπεισε για την ορθότητα της επιλογής μας και η συνέλευση ξεκίνησε. Θλιβερή παραφωνία η όλη παρουσία της ΕΑΑΚ(ΑΡΑΣ) που συντάχθηκε με το μπλοκ της “απαρτίας”. Με το διαιρετικό κλίμα που επικράτησε βρήκαν ευκαιρία αντιδραστικοί καθηγητές όπως ο κ. Παπανικολάου να απαξιώσουν την γενική συνέλευση επιχειρώντας να κάνει μάθημα. Στο τέλος και με μαζική παρουσία των αγωνιστών φοιτητών του συλλόγου υπερψηφίστηκε πλαίσιο παρόμοιο με αυτό της Ιατρικής. Ως σήμερα η απόφαση της συνέλευσης των Μηχ/ Μηχ της Πέμπτης 4/11 για το Πολυτεχνείο έχει ψηφιστεί από 9 γενικές συνελεύσεις (και είναι αυτή που υιοθετήθηκε από το συντονιστικό των συλλόγων της 10/11) κάτι πρωτόγνωρο για τα δεδομένα της Πάτρας.
ΠΑΣΠ και ΔΑΠ επιχείρησαν να αναιρέσουν τις αγωνιστικές αποφάσεις για το Πολυτεχνείο σε Ιατρική και Ηλεκτρολόγους χωρίς επιτυχία και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μόνο στους Μηχ/Μηχ κατάφεραν να γίνει συνέλευση για το ίδιο θέμα (Πολυτεχνείο). Στην συνέλευση της Τρίτης 9/11 , την οποία προώθησαν οι ΠΑΣΠ-ΔΑΠ και ΕΑΑΚ(ΑΡΑΣ) , οι εκπρόσωποι τους δήλωσαν ότι δεν αναγνωρίζουν την απόφαση της προηγούμενης Γενικής Συνέλευσης της 4/11 (Το ίδιο ακριβώς δήλωσε η ΕΑΑΚ(ΑΡΑΣ) στο συντονιστικό των συλλόγων).
Οι εξελίξεις αυτές θέτουν κρίσιμα ερωτήματα. Δεν θα σταθούμε στις υπόνοιες για μαγείρεμα των αποτελεσμάτων της συνέλευσης ή για υπόγειες συμφωνίες κ.α., αλλά στη πολιτική ουσία. Πως ΠΑΣΠ και ΔΑΠ που επιχειρούν να εμποδίσουν κάθε συλλογική διαδικασία σε όλες τις σχολές και θεωρούν παράνομες τις δυο προηγούμενες συνελεύσεις των Μηχ/Μηχ, ξαφνικά δείχνουν τόσο πρόθυμες να συμμετάσχουν στη συνέλευση και μάλιστα η ΠΑΣΠ που αρνήθηκε την σφράγιση της απόφασης της Ιατρικής (…σύλλογος με Δ.Σ. …) ζητάει με τόσο ενδιαφέρον να μπει σφραγίδα σε μία αγωνιστική απόφαση. Και τέλος η ΔΑΠ που είναι ο πιο γνήσιος εκφραστής της αντικατάληψης πως επιτρέπει με
και με δική της ευθύνη, ο σύλλογος να κάνει 4 μέρες κατάληψη αντί για 2. Μπορεί οι ΠΑΣΠ και ΔΑΠ να είναι με την Διαμαντοπούλου αλλά σίγουρα δεν είναι αφελείς, προφανώς κάτι άλλο σχεδιάζουν. Κατά τη γνώμη μας δεν τους ενδιαφέρει να κερδίσουν συνελεύσεις άμεσα, όσο περισσότερο να διαλύσουν την αγωνιστική παράδοση του συλλόγου χρησιμοποιώντας την (διαλυτική για το σύλλογο) διαμάχη στα ΕΑΑΚ για να σπείρουν την απογοήτευση στους αγωνιστές φοιτητές ,για να διώξουν από τη συνέλευση το πιο προοδευτικό κομμάτι. Όποιος συμβάλλει σε αυτό ηθελημένα ή μη, έχει τεράστιες ευθύνες. Ίσως να είναι για αυτούς ο μόνος τρόπος για κάμψουν ένα σύλλογο που δεν
κατάφεραν να ελέγξουν με την κλασική λογική της αντικατάληψης από το κίνημα του 2006-07 και έπειτα. Στο επόμενο χρονικό διάστημα θα χρειαστεί να πιάσουμε το νήμα των αγώνων του 06-07, των καταλήψεων διαρκείας, της συνεργασίας με το αγωνιστικό κομμάτι των καθηγητών, της σύνδεσης με τους εργαζόμενους για να αντιμετωπίσουμε το μνημόνιο και τα μέτρα Διαμαντοπούλου. Ως Αριστερή
Ενότητα θα σταθούμε εμπόδιο στα σχέδια όσων επιχειρούν να καταστρέψουν την αγωνιστική παράδοση του συλλόγου και δεν θα καταφύγουμε σε διάφορα κόλπα για να αποφύγουμε την ανοικτή και πολιτική αντιπαράθεση με όποια άλλη φωνή θέλει τίμια να συμβάλλει στην κλιμάκωση
των αγώνων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου